.navbar { display:none; }

wtorek, 17 czerwca 2014

Jedenastu podejrzanych

Witajcie kochani czytelnicy! (po dwóch tygodniach...)
Tak w głębi duszy to wiem, że wcale nie gniewacie się z mojej długiej nieobecności. Ale powiedzmy, że to były najgorsze dwa tygodnie w Waszym życiu i czujecie niewysłowioną ulgę z mojego powrotu. Taaak! Ja też się cieszę, że Was widzę (tylko ja naprawdę ^^)
Kilka dni temu w nagłym olśnieniu (i żeby był ich jak najmniej! :D) usiadłam na mym zacnym zielonym krzesełku, wyciągnęłam z drewnianej szufladki zeszyt i  ołówek, po czym zaczęłam sporządzać notatki. Przez dwadzieścia minut tkwiłam w oknie, przypatrując się zza firanki ludziom. Było ich mnóstwo i... nie znałam prawie żadnego, a mieszkam tu od 14 lat! To przerażające... Otaczają mnie obcy ludzie, brrr! A oto i oni:

Osobnik numer 1: Ognistowłosa, młoda kobieta, dusząca się w kwiecistej chusteczce. Przykłada do ucha telefon i z kimś żywo dyskutuje. Ubrana na bogato, z otwartą torebką trzymaną w prawej dłoni. Wchodzi do klatki schodowej.

Osobnik numer 2: Ma na sobie zadbane ubranie o ponurym kolorze i szarą czapeczkę z daszkiem, spod której wystają kępy siwych włosów. Mężczyzna  zwiesza głowę na kwintę, od czasu do czasu spogląda za siebie i w milczeniu szura nogami... aż serce się kraja! W końcu taki zasmucony wchodzi do klatki.

Osobnik numer 3: Chodząca elegancja. Ręce założone na plecy, dostojny krok, kremowy płaszczyk i spodnie, buty ze skóry, albo i nie ( w każdym razie wyglądają drogo), a głowa, przystrojona siwą czupryną, dumnie uniesiona do góry.  Elegancja, elegancja i jeszcze raz elegancja. Jedno tylko nie pasuje w tym wcieleniu kultury, dlaczego mężczyzna ciągle nerwowo spogląda na klatkę schodową ?


Osobnik numer 4: Oglądaliście kiedyś amerykański serial "Pretty Litle Liars"? Występowała tam podejrzana postać w czerwonym płaszczu, prawdopodobnie prześladujące cztery dziewczyny - A. I wyobraźcie sobie, że przed moim blokiem z rękami w kieszeniach szła kobieta w takim właśnie płaszczu. Miała na nosie okulary i powoli wchodziła do klatki schodowej. Co kryje się za tą niepozorną twarzyczką, hm? Może i ona ma kogoś na sumieniu?


Osobnik numer 5:  Spaceruje tuż pod oknami. Głowę ma zadartą do góry, na nosie czarne, kwadratowe okulary i tegoż samego kształtu szczękę i nos. Białe włosy jakoś mi do tego osobnika nie pasują, a jednak takie rosną na jego głowie. Niepokojąca jest otwarta buzia i przeszywający mnie wzrok... Tak, patrzył centralnie na mnie, prosto w oczy, a przecież ukryta byłam za firanką, hm...

Osobnik numer 6 i 7: Kobieta z dzieckiem, dziecko rozpaczliwie ciągnęło ją w kierunku schodów.

Osobnik numer 8: I tutaj zbiorowe "ooo", jak trochę się rozejrzysz zobaczysz niecodzienne rzeczy. Chłopak w czerwonej bluzie  biegnie do klatki schodowej z ogromnym różowym bukietem, uśmiecha się sympatycznie jak gdyby nie mogąc się doczekać reakcji osoby, której wręczy kwiaty.

Osobnik numer 9:
Tutaj małe wprowadzenie. Przed blokiem mamy specjalne... pomieszczenie (?), w którym znajdują się kubły na śmieci, trzeba mieć do tego pomieszczenia specjalny kluczyk, by móc śmieci wyrzucać. 
I właśnie stamtąd  wychodzi mężczyzna z workiem na śmieci. Zaznaczam - Wychodzi ZE śmietnika z workiem na śmieci. Tak, wiem takich ludzi jest mnóstwo, ale coś mi się nie zgadza. Ten pan jest bardzo schludnie ubrany, a na ręce widnieje mu porządny zegarek.. hm? Może właśnie dostał wiadomość, jak zawładnąć światem?

Osobnik numer 10: Mężczyzna w czarnej kurtce zamaszyście poruszający ramionami. W zawrotnym tempie przemierza chodnik.Dlaczego ma kaptur na głowie???

Osobnik numer 11: Policjant z białym notesikiem, czyżby te osoby miały ze sobą jakiś związek? Może obserwowałam tajny gang i oni przyjdą po mnie? Dam, dam, daaaam...

Jeśli będzie Wam się kiedykolwiek nudziło zachęcam do takiej właśnie zabawy, co prawda jak określiła moja koleżanka "to chore", ale,  no... zabawne ^^

A teraz coś zupełnie z innej beczki. Czytałam ostatnio książkę Ewy Nowak (może znacie?) "Krzywe 10". Autorka jest fanką Kaczmarskiego i umieściła tam jego śliczną, zastanawiającą piosenkę. Aż człowiek zaczyna myśleć sobie, czy i on nie jest "sprzedającym siebie" grajkiem... A oto i ona (sama czytałam bardzo wolno, żeby dokładnie zrozumieć - co często mi się nie zdarza) :

Grajek flet drewniany miał,
Na zamku raz koncert swój dał.
Król w nagrodę za piękną grę -
Dał herb mu i uśmiechnął się.
- Nie chcę herbu Jaśnie Panie -
Grajek rzekł zdecydowanie -
Gdy w kieszeni herb będę miał,
Coraz więcej wciąż mieć będę chciał -
Cały świat opuści mnie -
Świat mi powie - sprzedałeś się.

Skromna, biedna kapliczka ma,
Zbyt nędzna i szara się zda.
Już nie ugnę swoich nóg,
Gdy zgromi mnie z kościółka Bóg.
Mszy zapragnę zamawianej,
Mszy w katedrze odprawianej -
Gdy już będę z Biskupem na ty,
Gdy odpuści mi grzechy i sny -
Cały świat opuści mnie -
Świat mi powie - sprzedałeś się.

Izba ma, gdziem przyszedł na świat,
Okaże się celą bez krat.
Pryczę swą, gdzie pchły gryzą w brzuch -
Zamienię na jedwab i puch.
I zamienię moją norę
Na szlachecki zgrabny dworek -
A gdy dwór ten już będę miał,
Coraz więcej wciąż mieć będę chciał
Cały świat opuści mnie,
Świat mi powie - sprzedałeś się.

(...)

Grajek, co drewniany flet miał
Zbiegł z zamku, gdzie koncert swój dał.
Bez zaszczytów, herbów i szat,
Bez sławy powrócił w swój świat.
Do swej chaty, do rodziny,
Do swych przodków, do dziewczyny,
Nikt nie powie o nim źle,
Nikt nie powie, że sprzedał się.
Wy osądźcie, bo to nie żart,
Ile dzielny ten grajek był wart.


Pozdrawiam serdecznie (w przygotowaniu kolejny rozdzialik Truposzki ^^), o i chciałam podziękować! W ostatnim poście dostałam rekordową ilość komentarzy, omal zawału ze szczęścia lub zdziwienia nie dostałam, zadziwiacie mnie!

6 komentarzy:

  1. Ojej, Sia Siaa odkryła Kaczmarskiego! Wiesz, kiedy czytałam tą książkę nie wiedziałam jeszcze kto to jest...Teraz sama się z siebie śmieję, bo Kaczmar zawładnął moim życiem na ponad dwa lata... tą piosenkę słyszałam chyba milion razy, za każdym razem zastanawiałam się nad nią, uczyłam się ją grać...i za każdym razem dostrzegałam coś jeszcze ciekawego. Takie są piosenki Kaczmarskiego- z prostym wykonaniem i głębokim sensem. Bardzo polecam ci czytanie komentarzy na You Tube pod ta piosenką. Jeden był szczególnie skłaniający do myślenia, brzmiał jakoś tak: ,, A jak dziecko tego grajka zachoruje to będzie żałował, że się nie sprzedał! Bo za tą swoją dumę lekarstw nie kupi!" na początku ten komentarz mi trochę zrypał, ale odpowiedź na to jest właściwie w życiorysie Kaczmarskiego... Ale to tylko jedna z wątpliwości.
    Ha ha, coś mi się wydaje że bawisz się w babcię- poduszkowca :) To taka osóbka która spędza emeryturę w oknie, z łokciami na poduszce i obserwuje ulicę. I oczywiście potem to komentuje, choćby sama do siebie. Niestety, ja nie mogę tak robić, bo w swojej wsi znam każdego... Ale w Bydzi każdy mijany na ulicy człowiek jest właściwie ciekawy, a jak się jeszcze trafi jakiś oryginał... mamy z Hipisem bardzo wyczulony wzrok na: przystojniaków z długimi włosami lub dredami, metali i metalówy, punków no i skinów, ale tych ostatnich to raczej próbujemy nie spotykać...

    OdpowiedzUsuń
  2. Hah, jaka świetna zabawa! XD U mnie raczej by nie wypaliło, bo znam praktycznie wszystkie osoby, które przechodzą przed moim domem. Ale spróbuję kiedyś. :D
    Osobnik numer 8! ^^ Jeeeju! ^^ Jak słodko! ^^ Przypomniała mi się nietypowa sytuacja z Inauguracji Roku Harcerskiego, podczas takiego nudneego koncertu. To było na takiej jakby sali gimnastycznej z trybunami, ale nam nie wolno było na nie wchodzić, więc siedzieliśmy na podłodze i graliśmy w butelkę. Kiedy wyszłam z koleżanką się "przewietrzyć", na trybunach klęczał przed jakąś harcerką harcerz (byli w mundurach) i jeśli się nie mylę miał w ręce pierścionek w pudełeczku w kształcie serca. :)
    Haha! XD Osobnik numer 9 mnie rozwalił! XD Może rozglądał się, czy nikt nie widzi jak wchodzi do śmietnika? Może nie chce być zauważony przez jakiegoś zamożnego znajomego?
    Ach, Kaczmarski! Wydaje mi się, że gdzieś już tą piosenkę słyszałam. W każdym razie tekst ma genialny! ^^
    Czekamy na Truposzkę! ^^
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  3. Powrót na bloga emocjonujący - takich powrotów powinno być w blogowym świecie jak najwięcej :D
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  4. Fajna zabawa! Niestety u mnie raczej by nie wypaliła :/ Mimo że mieszkam w mieście, to mój dom znajduje się na strasznym odludziu! A nawet jeśli ktokolwiek przechodziłby koło niego, nie mogłabym tego zauważyć bo z mojego pokoju mam piękny widok na las i łąkę :))
    Ale jak byłam mniejsza czasami w kościele obserwowałam tak ludzi, tylko nie zapisywałam moich obserwacji. Głównie dlatego że nie umiałam pisać no ale pewnie znaczenie miało też to że byłam na mszy xd No cóż :)
    Pozdrawiam!:D

    OdpowiedzUsuń
  5. Witaj Radosna Wariatko! Dziękuję bardzo za komentarz u mnie i właśnie staram się odwdzięczyć.
    Bardzo ciekawe zajęcie sobie wymyśliłaś i na pewno skorzystam :) Kiedy wspominałaś o tym gangu, to o mało nie spadłam z krzesła xD
    ........piękna na piosenka.......

    OdpowiedzUsuń
  6. Ale masz świetną zabawę! W sumie ja też uwielbiam przyglądać się ludziom, tylko ja sobie nie zapisuję, jak wyglądają, tylko wyobrażam sobie, kim są, gdzie idą, itd... Twoje zajęcie jest zabawne i wcale nie "chore" (z perspektywy kogoś normalnego na pewno, ale że ja jestem "normalna inaczej", to niezwykle mi się to podoba:D).
    Hm, nie oglądam "PLL", ale coś słyszałam o postaci w czerwonym płaszczu... czyżby osobnik nr. 4 był fanem tego serialu? A może... AAA!!! Może ten serial to prawda i A. naprawdę istnieje!!!
    Dobra, przyznaję się: przy osobniku 8 rzeczywiście w myślach pojawiło się "ooo!". Ech, wiesz, jak ja marzę, aby kiedyś taki chłopak do mnie przyleciał z bukietem róż? Cóż, życie jest nieprzewidywalne, więc kto wie, kto wie...
    Osobnik nr. 9... hmm... a może to mafioza i jego wspólnik zostawił mu w śmietniku tajny pakunek? A może ten pan uznał, że nie będzie zostawiał swoich zacnych śmieci w tak niezacnym miejscu i jednak przeniesie je gdzie indziej? A może ktoś nieopatrznie wyrzucił jego rzeczy do śmietnika i musiał je wyciągać? Wiesz, kiedyś mój tata przypadkowo wyrzucił siatkę z moimi ciuchami, trzeba było grzebać w kontenerze...
    Osobnik 10 ma kaptur na głowie? Cóż, może jest nieśmiały... albo fryzjer go paskudnie obciął. Albo ukrywa swoją twarz, bo przecina ją wielka blizna... rany, kochana, to Ty możesz nawet książkę napisać na podstawie swych obserwacji:D
    Piosenka rzeczywiście tekst ma piękny, jak taka legenda...
    Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg Truposzki;)
    Pozdrawiam!
    Pola

    OdpowiedzUsuń

Jeżeli już przeczytałeś posta to migiem go skomentuj!
A jeśli już to zrobiłeś to z góry dziękuję! :)
Nie mam nic przeciwko spamom. Tylko muszą być to porządne spamiki, to jest komentarz plus reklama bloga.
Pozdrawiam Sia Siaa :-)