Dzień Czerwonego Kapturka (KDN)#7

19.07
Ominęłam Dzień Czerwonego Kapturka?! No nie! Tak chciałam napisać o nim posta... No cóż... I tak go napiszę, z lekkim opóźnieniem co prawda, ale napiszę!

Kto to Czerwony Kapturek?
W pewnym domku mieszkała dziewczynka, która miała jakieś imię, ale pewnie jej mama nie pamiętała jakie i z braku pomysłów nazwała wyżej wymienioną dziewczynkę- Czerwonym Kapturkiem.
Kapturek miała chorą babcię, która z niewyjaśnionych przyczyn mieszkała (uwaga!!!) w lesie... Musiała zanieść staruszce leki. Mama, która sama nie chciała zanieść leków kazała swojej córce to zrobić dodając:
Nie rób tego i tamtego... (Dobra! Wszyscy znamy tę bajkę!)
Niestety dziewczynka była rozpuszczonym jedynakiem.... Poszła i wrzeszczała na cały głos piosenki, zrywając dla kaprysy kwiatki. Jej wydzieranie usłyszał wilk. Biedaczysko! Zapytał dokąd Czerwony Kapturek zmierza, a ona powiedziała dokładniuteńko gdzie. Mówiłam, że jest naiwnym dzieckiem! Wilk, który był głodny poszedł, zjadł babcię i przebrał się za nią.
Dziewczynka poszła do chatki babci, weszła i nie poznała iż osobą leżącą na łóżku nie jest babcia. Od razu widać, że nie odwiedzała za często swojej rodziny. Do tego miała wadę wzroku i słuchu, gdyż nie dostrzegła:
zębów, sierści, pazurów, odstających uszu i pyska.
Wilk połknął kapturka, a potem przyszedł myśliwy i wyjął ją z brzucha zwierzęcia. Niestety dziecko było chwalipiętą i rozpowiedziało wszystkim dookoła swoją przygodę. Biednego wilka wzięto za potwora, a on po prostu robił co do wilka należało!
Wnioski? Czerwony kapturek to:
- Egoista
-Chwalipięta
-Nieposłuszne dziecko
-Na wpół głucha i ślepa osoba
- Naiwna dziewczynka

Pamiętajcie! Nie bierzcie z niej przykładu!!!

Na koloniach był konkurs "mam talent". Kilka osób zorganizowało przezabawny skecz o CZerwonym Kapturku. Oto on:

Narrator: - Dawno, dawno temu na wiecie żyły same babcię, same Czerwone Kapturki i wilk. Byłoby tak do dzisiaj, gdyby nie to, że wilk powyżerał prawie wszystkie babcie i prawie wszystkie Czerwone Kapturki. Została tylko jedna babcia, jeden Czerwony Kapturek i wilk. Ostatni Czerwony Kapturek niósł właśnie ostatniej babci ostatnią kolację.

Czerwony Kapturek : - Jestem Czerwony Kapturek! Hej! Niosę koszyk do babci. W koszyku mam same dobre rzeczy - placek, herbatę, placek... i inne dobra. Dobra! Dobra, dobra.(śpiewa):
Idę do babci przez ciemny las,
Ale nie boję się zwierza.
Mogę na przykład co jaki czas
Naprać zająca lub jeża.
Babcia tam czeka i głowi się,
Co wnuczka w koszu przynosi,
Więc jak najszybciej dotrzeć tam chce,
Bo babci myślenie szkodzi.

(Nie wiadomo skąd wchodzi książe w koronie, szukając czegoś na ziemi)

Książe : - Dzień dobry, panienko.

Czerwony Kapturek : - Hej! A dokąd to idziesz w tej złotej czapce?

Książe : - Idę pocałować brzydka ropuchę, żeby zamieniła się w śliczną królewnę.

Czerwony Kapturek : - O, to wielką moc mają twoje pocałunki.

Książe : - E tam, w bajkach wszyscy to potrafią.

Czerwony Kapturek : - To poproś kogoś z bajki, żeby ciebie pocałował.

Książe : - Na pewno poproszę.

(Książe wychodzi nie wiadomo dokąd)

Czerwony Kapturek : 
Muszę do babci, bo babcia och,
jest dobra od stóp do głowy,
całemu światu wyśpiewam to,
tylko nie powiem wilkowi...

(Wilk pojawia się bez korony i bez uprzedzenia i staje za plecami Czerwonego Kapturka)

Wilk : - A czego mi nie powiesz, Czerwony Kapturku?

Czerwony Kapturek : - A tego, że idę do babci. (dryń)

Wilk : - A dlaczego mi nie powiesz?

Czerwony Kapturek : - Bo babcia jest dobra, a ty wszystko co dobre, to by zaraz zjadł.

Wilk : - O, nieprawda! Nie wszystko; mam tutaj bilet autobusowy. Dobry, nie zjedzony. Dam Ci go, jak mi powiesz, gdzie mieszka babcia i z czym najlepiej smakuje.

Czerwony Kapturek : -I tak ci nie powiem, że babcia mieszka pod numerem drugim i najlepiej smakuje w sosie brzoskwiniowym.  (dryń)

Wilk : -To chociaż powiedz, gdzie jest ten numer drugi.

Czerwony Kapturek : -Nie powiem - Czerwony Kapturek zatyka sobie usta ręka, ale potem spod ręki konfidencjonalnie szepcze - Ale mogę pokazać. Pokazuje   (dryń)

Wilk : -To ja lecę, he he he he.

Wilk leci w kierunku numeru drugiego

Czerwony Kapturek : -Ja chyba jestem jakaś dziwna. Chociaż nic nie powiedziałam wilkowi, to czuję się jak kapuś.

Znowu pojawia się książe nie wiadomo skąd

Książe : -Halo, panienko, powiedz, czy nie widziałaś gdzieś brzydkiej ropuchy?

Czerwony Kapturek : -Widziałam brzydkiego wilka.

Książe : -E tam, wilki nie są zaczarowane, nie warto się z nimi całować. Jakby zobaczyła ropuchę, to ucałuj ją ode mnie.

Książe idzie szukać żaby (hobbysta, czy co?)

Czerwony Kapturek : -Dobrze, ale ja muszę do babci. Tup, tup, tup...

Narrator: - Kiedy Czerwony Kapturek rozmawiała z księciem, wilk udał się do babci i dokonał na niej konsumpcji. Następnie przebrał się za babcię i postanowił zaczekać.

Wilk : -A zaczekam, zaczekam.

Czerwony Kapturek : -Na kogo zaczekasz?

Wilk : -Na Ciebie, Czerwony Kapturku.

Czerwony Kapturek : -Pardonsik, czy my się znamy?

Wilk : -No przecież jestem twoją babcią.

Czerwony Kapturek : -Bez jaj. Nie wyglądasz jak babcia. Dlaczego ty masz takie duże zęby? Dlaczego ty w ogóle masz zęby?

Wilk : -Bo ja jestem babcia do orzechów.

Czerwony Kapturek : -Ty coś kręcisz.

Wilk : -A, kręcę, kręcę, bo zjadłem już babcię i chętnie bym jeszcze coś przekąsił.

Czerwony Kapturek : -Ja się nie zgadzam, żebyś ty mnie przekąsił, mam dużo cholesterolu, zaszkodzę ci, ugryzę cię w żołądek...

Wilk : -To najbardziej gadatliwy obiad w moim życiu.

Ze względu na szczególne okrucieństwo tej sceny, konsumpcja Czerwonego Kapturka odbędzie się za kulisami.

Czerwony Kapturek : -Aua, moja ręka, aua, moja noga, aua, moja druga noga! Babcia? Posuń się!

Wilk : -Ale się najadłem.
Dobrze jest brzuch pełen mieć,
Pełny jak magazyn.
Nie wiadomo, kiedy jeść
Znowu się przydarzy.
Z pełnym brzuchem chodzę dziś,
Co mi głód i nędza,
I tak dobrze byłoby,
Tylko... coś mnie skręca.
Halo, Czerwony Kapturku, miała rację, zaszkodziłaś mi. Muszę do doktora od brzucha. Ale czy w tej bajce jest doktor od brzucha? Nie, nie ma doktora od brzucha, są tylko same brzuchy.

Klasycznie już pojawia się książe w nieco pochylonej pozycji; ciekawe czemu?

Książe : -Żaba, żaba...

Wilk : -Te, narzeczony żaby, znasz się na brzuchach?

Książe : -Czy się znam? No, oczywiście! Najlepsze brzuchy rosną na Babiej Górze

Wilk : -No to pomóż, złociutki! Bo wiesz, przejadłem się babcią z Czerwonym Kapturkiem.

Książe : -O, szykuje się płukanie żołądka! Dziewczęta, uwaga, będzie prysznic!

Narrator: - I wziął książe wilka na płukanie żołądka. Płukał, płukał, aż wypłukał Czerwonego Kapturka.

Książe : -Hi, hi, hi, miło cię znowu widzieć, Czerwony Kapturku, choć wyglądasz jak z gardła wyjęta. E, a gdzie babcia?

Czerwony Kapturek : -Babcia okazała się zbyt lekkostrawna i właśnie przed chwila minęła dwunastnicę.

Książe : -Uuuu, szkoda babci.

Czerwony Kapturek : -Bardzo szkoda babci.

Książe : -Oj, szkoda, szkoda.

Czerwony Kapturek : -Szkoda...

Książe : -Bab ci szkoda.

Czerwony Kapturek : -Taka fajna babeczka była...

Narrator: - I w ten sposób wilk zjadł ostatni babcię. Tu należy dodać, że kto zjada ostatki, ten jest piękny i gładki.
P.S. A babci to jednak naprawdę szkoda!

No to tyle:)

 Pozdrawiam: Stasia